first thing...
Ik heb niet echt thuis gezeten, nee, ik moest en zou naar het politiebureau gaan om daar een carrière te beginnen. Ik droomde al vanaf m'n 11de (nadat er een inbraak bij ons in huis was geweest) om politieagente te worden, maar nadat ik ook tv begon te kijken, en ik verschillende tv serie's begon te volgen, die allemaal over de politie gingen, zag ik een beroep dat me meer aansprak, het had natuurlijk wel met de politie te maken, het was namelijk, forensisch onderzoekster, opzoek naar de DNA, die kan bewijzen wie de dader is. mm... heerlijk!
meteen nadat ik de baan had (YES), liep ik naar "de kiosk" toe. Het was een klein parkje, en er was nog niemand. In me eentje, wat me niet al te veel uitmaakte, begon ik met schaken. Ik had namelijk gehoord, op het politie bureau, dat het belangrijk was, dat een goed politieagente een goed inzicht had. Ik wist dat je met schaken inzicht kan krijgen. Na mate ik het langer deed, begon ik het leuk te vinden, ik begon te snappen hoe je het beste kon schaken, en al speelde ik maar in me eentje, het gevoel dat ik met iemand speelde, was er wel.
het werd later en later, en ook steeds drukker. Het leek wel of iedereen de nieuwe "aanwinst" van de stad wou leren kennen. Ik dus. Ik begon een praatje te maken met Mika pear (een echte peer, hij rook naar peer, maar dat is niet mijn lievelingsfruit). Maar hij was erg kort af, telkens als ik vragen stelde zei hij alleen 'ja' of 'nee'. Dus dat gesprek was al snel afgelopen.
Ik keek na het gesprek rond, en wie zag ik zitten? Clementina Raspberry! Mijn baas beter gezegd. Snel werd het gesprek gestart. 'En wat vind je van de politie' Ik kreeg de ene vraag na de andere vraag naar mijn hoofd geslingerd. Maar ze was een gezellige praten. Beter dan die Mika. We werden zelfs goeie vrienden!
en zo ging de dag snel voorbij, dagen eigenlijk. Elke dag, opstaan, eten, naar politiebureau gaan, schaken, slapen. Telkens het zelfde, en weet je wat het rare is, het verveelde niet eens! Ik bouwde al snel mijn huisje (wat je een huis kunt noemen) uit. Eerst had ik een muur, een bed, een wc, een koelkast, een tafel en een stoel + verlichting, en al snel kocht ik een douche, een tv (al was het wel een ROT tv), en ook mijn eigen schaakspel! zo hoefde ik niet meer elke dag naar het park. Ook had ik al snel een promotie, en nog 1, en nog 1. Het leek eerlijk gezegd niet op te houden.
dit was nou mijn huisje, van de buitenkant dan. Lekker knus, maar ik had plek genoeg, ik was toch nog in m'n eentje. Ik wou ook nog geen kinderen. Nee eerst carrière maken, eerst mijn levenswens behalen.
Dit was mijn huisje aan de binnenkant. zoals ik al zei lekker knus. Gewoon een huisje waar je alles aan hebt. Ik heb toch nog niets zo veel nodig.
Ik kreeg een promotie dat ik moest rapporteren. Mensen ondervragen, of in de prullenbak kijken. Ik probeerde meteen de prullenbak techniek uit. Ik was bang dat ik gesnapt zou worden. En.. Toen gebeurde het ook De buurman kwam naar buiten. Vragen wat ik aan het doen was. Ik zei snel tot ziens en rende weg. Wat ben ik soms toch een softie...
Dus ik ging maar vragen stellen. Eerst lukte het niet, maar toen kreeg ik er een handigheid in. Eerst een beetje kennis maken, en dan de vraag stellen. Anders worden ze boos. Zo kwam ik Chocolat Brown tegen. 'Heeft u wel eens wat verdachts gezien?' 'Eerlijk gezegd let ik daar niet echt op, maar ik heb wel iemand een keer snel weg zien rennen, telkens achterom kijkend of er niemand achter hem aan kwam' 'Kunt u hem beschrijven?' en zo ging het gesprek verder. Ik kwam ook veel over hem te weten. Elk gesprek deed ik in de leeszaal. Zo kon ik het meteen in de computer typen, want ik had nog geen geld voor een eigen computer.
Ook Evan Bleu Grape moest er aan geloven. Alles verliep steeds sneller. En ik vond het ook steeds leuker te vinden. Zo kwam het ook dat ik weer een promotie haalde. En ik werd afluister specialiste.Zo kreeg ik mijn eigen laptop! zo hoefde ik er geen meer te kopen, en kon ik allemaal vragen stellen aan de mensen, en pas later intypen. Zo schoot het op, en had ik al snel weer een promotie te pakken. Maar ik begon ook ouder te worden. Ik hoopte dat ik mijn levenswens kon halen, en ook nog kinderen kon krijgen, anders zou de generatie wens van mij in de soep lopen. ik hoop dat ik niet hoef te kiezen, en dat ik beide wensen kan volbrengen.
Tijdens het rapporteren/ondervragen van mensen, kwam ik Orange Mandarine tegen. Ik kon er niets aan doen, maar zijn geur trok me aan. Het was liefde op het eerste gezicht, tenminste, zo voelde het. En ja, ik kon het niet laten om hem te zoenen, maar hij vond het niet zo erg. We waren beiden verliefd.
Ook werd ik ouder. Nu was ik echt volwassen. De mooie glitters kwamen...
Ik besloot om meteen om te gaan kleden, ik had wel behoefte aan andere kleren. Ik droeg de oude al zo lang.
Ook veranderde ik m'n haar. Het haar wat ik kreeg toen ik ouder werd, vond ik niet al te mooi, dus deed ik het in een mooie staart.
En misschien had je het ook wel gezien, maar ik heb ook een stukje aan mijn huisje laten bouwen. Nu had ik een slaapkamer en een badkamer, in plaats dat er een bed, douche, wc, in de woonkamer zelf staat. Plus dat ik de keuken ook heb laten uitbreiden.
En toen gebeurde het...
Ik kreeg de laatste promotie, de promotie die mijn levenswens deed vervullen. Ik besloot me nu te storten op mijn waren liefde...
